W TCKiS wystawiono Piękno w kształt koloru zaklęte,
są tam cuda tak "wrażliwe", że nie dla wszystkich pojęte...
Są meandry tęsknoty i rozmaitych emocji barwne zarysy,
plastyczne koryta smutku i afirmacji życia wysokie Rysy,
są zdumienia elastyczne kontury i zachwytów jaskrawe fasony,
wyprofilowane formy podziwu i kolorytów rozłożyste korony.
Znalazłam cienie nostalgii i kompozycje ułożone z sentymentów,
wszystko na miarę szyte, dobrze skrojone, bez zbędnych elementów.
Poczułam się jak w lunaparku nastrojów, na karuzeli wzruszenia,
w głowie mi szumiało od tego patrzenia.
Całość porusza, w duszę wlewa namiętności ambrozję,
zdziera konwenansów powłokę i zdrapuje zaśniedziałość, korozję.
Kto w sztuce niefiguratywnej szuka pytań, odpowiedzi, sensu, inspiracji,
tudzież ukojenia, liryki, melodii, inklinacji,
czegokolwiek szuka - niechaj tu zajdzie,
być może na tej wystawie ziarno tego odnajdzie.
Polecam ekspozycję malarstwa Pani Anny Marii Styś.
Ja byłam tam już, a tyś?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz